Clair Obscur Expedition 33 – recenzja

Clair Obscur: Expedition 33 to jRPG zrealizowany przez francuskie studio Sandfall Interactive, które przenosi gracza w mroczny, inspirowany Belle Époque świat pełen emocjonalnych i filozoficznych zwrotów akcji. Zaprojektowany jako hołd dla japońskich klasyków, łączy turowe starcia z elementami czasu rzeczywistego. Gra zdobyła uznanie recenzentów, sprzedała ponad 3,3 milionów kopii w ciągu miesiąca i wywołała furorę muzyczną dzięki ścieżce dźwiękowej. To produkcja, która łączy głęboki storytelling, wymagający gameplay i unikalną atmosferę, co czyni ją jednym z najmocniejszych tytułów roku.

Jak powstał Clair Obscur: Expedition 33?

Sandfall Interactive to niewielkie, bo liczące mniej niż 30 osób, studio, które zrealizowało ambicję stworzenia klasycznego jRPG‑a z zachodnimi inspiracjami. Projekt rozpoczął się jako osobiste przedsięwzięcie z wykorzystaniem Unreal Engine 4, a ukończył jako pełnoprawna produkcja w UE5 . To pokazuje, jak niewielki zespół z pasją może stworzyć dzieło o jakości porównywalnej z grami AAA.

Produkcja czerpie z klasyków gatunku, takich jak Final Fantasy czy Persona, ale nie ogranicza się do naśladownictwa. Zamiast tego twórcy stworzyli własną wizję, łącząc inspiracje z czasów belle époque z zachodnim designem i emocjonalną głębią. Fabuła, oparta na kulcie Malarki i rytuale Gommage, skupia się na psychologicznym ciężarze bohaterów, co daje alternatywę dla standardowych, młodzieżowych narracji jRPG‑owych.

Świat gry i narracja

Akcja toczy się w mrocznym świecie inspirowanym Francją epoki belle époque, w którym co roku obywatelom znika fragment życia w wyniku rytuału Gommage . Gracz kieruje tytułową Ekspedycją 33, próbując zatrzymać Malarkę i przerwać cykl cierpienia. To motyw rzadko spotykany w grach jRPG, pełen refleksji o śmiertelności i przemijaniu.

Narracja rozwija się stopniowo, skrywając kolejne sekrety świata. Recenzenci chwalili grę za subtelność fabuły, bez dramatycznych wybuchów i klasycznych młodzieżowych konfliktów. Dzięki rozbudowanym postaciom i emocjonalnym dialogom, każda rozmowa wnosi głębię i piątkowy moment refleksji w narracji.

Mechanika — turówka z twistami

Clair Obscur to turówka wzbogacona o elementy czasu rzeczywistego, takie jak parowanie i uniki w oknach QTE . Dzięki temu starcia wymagają zarówno taktycznego planowania, jak i refleksu, co sprawia, że rozgrywka pozostaje świeża i angażująca przez całą grę.

System Pictos wprowadza mechanikę umiejętności i statystyk, a każdy przedmiot wpływa na rozwój postaci. Gracz może eksperymentować z kombinacjami, dopasowując styl gry do własnych preferencji. Nowatorskie podejście do mapowania umiejętności sprawia, że system rozwoju jest zarówno przystępny, jak i satysfakcjonujący.

Warstwa wizualna i udźwiękowienie

Wizualnie Clair Obscur korzysta ze stylu chiaroscuro, kontrastując światło i cień, tworząc klimatyczne i artystyczne kompozycje. Lokacje są dioramy‑stylowe, co daje wrażenie gry „żywym obrazem”. Recenzent z Polygon określił świat gry jako „knockout fantasy in a gorgeous setting” .

Muzyka Loriena Testarda, w połączeniu z wokalem Alice Duport‑Percier, osiągnęła pierwsze miejsca na listach Billboarda. Soundtrack idealnie komponuje się z klimatem store’y, odzwierciedlając melancholię, dramatyzm i momenty nadziei. Recenzenci zgodnie przyznają, że poziom audio stoi na światowym poziomie.

Wady i wyzwania techniczne

Choć chwalony za klimat i rozgrywkę, Clair Obscur nie jest produkcją bez wad. Gracze zgłaszali problemy z techniczną optymalizacją, w tym z klatkowaniem i spadkami wydajności (stuttering). To szczególnie widoczne podczas dynamicznych scen i platformingu.

Nie wszystkie układy lokacji są intuicyjne, co może prowadzić do zagubienia bez minimapy. Ponadto gra miała tylko jeden slot zapisu, co bywało frustrujące dla graczy preferujących częste zapisy. Te aspekty obniżają komfort gry, ale nie przekreślają jej realizacji.

Sukces i wpływ produkcji

Clair Obscur sprzedało się w rekordowym tempie – 3,3 mln kopii w 33 dni od premiery. Zarówno recenzenci, jak i graczy uznali ją za jedno z największych odkryć roku . To dowód, że gry średniego budżetu też mogą osiągać światowe sukcesy przy pomocy dobrej fabuły i jakości wykonania.

Krytycy zentuzjazmu są w większości — średnia na Metacritic i Steamowych recenzjach to blisko 9/10. To pokazuje, że klasyczne RPG‑i z reżimem turowym, jeśli robi się je z pasją i przemyśleniem, mogą konkurować ze znanymi markami AAA.

Dlaczego warto zagrać

Clair Obscur to nie tylko nostalgiczny hołd dla jRPG‑ów, ale produkcja, która z powodzeniem wprowadza własne pomysły. Mechanika walki, narracja i estetyka czyni tę grę wyjątkową w 2025 roku.

Mimo drobnych wad cała produkcja działa jak solidna konstrukcja, zbudowana z elementów dobranych z głową. To dowód, że nawet kilkuletnie, małe studio może nas zaskoczyć, konkurując z największymi.

Podsumowanie

Clair Obscur: Expedition 33 to triumf kreatywności i dowód, że jRPG‑i wciąż mają sens we współczesnych realiach. Gra oferuje dobrze zaprojektowaną rozgrywkę, silną narrację i piękną oprawę wizualno-dźwiękową.

Jej sukces sprzedażowy i entuzjastyczne recenzje pokazują, że wartościowe, przemyślane projekty niszowe mogą zdobyć publiczność na całym świecie.
Dla fanów RPG‑ów i osób ceniących retro‑style ta gra to obowiązkowy punkt na liście.

 

 

Autor: Daniel Malinowski